Inleiding
Op 16 maart jl. heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel Wet implementatie Richtlijn betalingsdienstaanbieders aangenomen.
Op grond van dit wetsvoorstel worden betalingsdienstaanbieders verplicht om bepaalde betalingsgegevens te verstrekken bij grensoverschrijdende betalingen.
Het wetsvoorstel zal op 1 januari 2024 in werking treden.
Wetsvoorstel
Het doel van het wetsvoorstel is het opsporen van btw-fraude bij grensoverschrijdende internet-verkopen. In Nederland wordt het wetsvoorstel geïmplementeerd door het aanpassen van de Wet op de omzetbelasting 1968.
Naar aanleiding van deze aanpassing ontstaat voor betalingsdienstaanbieders de verplichting tot het verstrekken van betalingsgegevens aan de Belastingdienst. Het gaat hierbij om betalingen door een betaler (consument) die is gevestigd binnen de Europese Unie aan een begunstigde (verkoper) in een andere EU-lidstaat of buiten de Europese Unie.
Deze betalingsgegevens worden vervolgens op EU niveau verzameld en geanalyseerd. Hiervoor wordt het “Central Electronic System of Payment information (CESOP)” ontwikkelt.
Betalingsdienstaanbieders
De betalingsgegevens worden dus geacht te worden verstrekt door betalingsdienstaanbieders. Voor de bepaling wie aangemerkt moet worden als aanbieder wordt verwezen naar de definitie in de Payment Service Providers Directive (PSD-richtlijn).
Daaruit volgt dat niet alleen banken en creditcardmaatschappijen worden aangemerkt als betalingsdienstaanbieders. Ook bedrijven die optreden als intermediair voor online en mobiele betalingen tussen personen en bedrijven onderling, kunnen vallen onder het begrip betalingsdienstaanbieders.
Registratie
Op basis van het wetsvoorstel worden betalingsdienstaanbieders verplicht zich te registreren. Afhankelijk van de vestigingsplaats van de betalingsdienstaanbieder, is de aanbieder van de consument of van de verkoper verplicht zich te registreren.
Als een betalingsdienstaanbieder als zodanig is geregistreerd, betekent dit dat de aanbieder de door hem verleende grensoverschrijdende betalingen nauwkeurig bij moet houden en aan de Belastingdienst moet verstrekken. Voor deze verplichting geldt een drempel van vijfentwintig betalingen aan dezelfde begunstigde, per kwartaal.
Conclusie
Indien u betrokken bent bij het faciliteren van grensoverschrijdende betalingen, bijvoorbeeld als intermediair voor online en mobiele betalingen, kwalificeert u mogelijk als betalingsdienstaanbieder en dient u de grensoverschrijdende betalingen te rapporteren.
Wij adviseren u om te beoordelen of u als zodanig kwalificeert en de registratieverplichting ook voor u geldt. Onze specialisten helpen u uiteraard graag bij deze beoordeling.
Mochten naar aanleiding van dit nieuwsbericht verdere vragen zijn ontstaan, neem dan gerust contact op met een van onze specialisten.